06 avg KULIČ GRAD

SPOMENIK KULTURE (1948)

Utvrđenje Kulič nalazi se u neposrednoj blizini ušća Velike Morave u Dunav, nedaleko od istoimenog naselja. Ostalo je izvan prostora zaštićenog nasipom, pa je naročito posle izgradnje HE „Đerdap“ periodično preplavljeno i često nepirstupačno.

Pouzdanu sliku o njegovom istorijskom i arhitektonskom razvoju teško je sklopiti, zbog oskudnih istrijskih podataka i nedovoljne arheološke istraženosti.

Danas vidljivi ostaci utvrđenja mogu se datovati u vreme tursko-austrijskih sukoba, krajem XVII i početkom XVIII veka. Zidano je pretežno od kamena, ali je korišćena i opeka, a kao vezivo krečni mlater. U osnovi ima poligonalni (najverovatnije šestougaoni) oblik, sa dve kapije i više topovskih otvora. Sa svih strana je opasano vodenim rovom, povezanim sa Dunavom. Ima prečnik od približno 70 m i bedeme očuvane do visine od 5 m.

S obzirom na značajan strateški položaj važan za kontrolu kopnenih i vodenih puteva, koji su se ovde ukrštali, pretpostavlja se da je prvi vojni objekat sagrađen već početkom rimske kolonizacije Podunavlja (I-II vek n.e.) i formiranja vojne granice (limesa) duž desne obale Dunava, koju je činio sistem različitih vojnih objekata povezanih putem. U ranovizantijsko doba car Justinijan (527-565) je uz brojna druga utvrđenja, verovatno obnovio i Kulič grad, a i tokom srednjeg veka i u periodu turske vlasti je uz različite prepravke bilo aktivno vojno uporište. Korišćeno je i tokom velikih svetskih ratova u XX veku, kada je izgrađeno nekoliko betonskih bunkera. Unutar utvrđenja se do sredine osamdesetih godina XX veka nalazilo seosko groblje, kada je izmešteno na zaštićenu lokaciju bližu današnjem naselju.

Postepeno je zbog gustog rastinja i vode postalo gotovo nepristupačno i teško sagledivo.

Lokacija kulturnog dobra